مژه ای افتاده را برداشتی از گونه ام...

مژه ای افتاده را برداشتی از گونه ام

و من که عمری

محتاج یک نوازش تو بودم

آرزو کردم 

تنهایی...

تنهایی به تنهایی هم میتواند

دخل آدم را بیاورد!

چه برسد اینکه 

بی تو...

زندگی یک چمدان است که می آوریش
بارو بندیل سبک می کنی و می بَریش

خودکشی مرگ قشنگیست که بدان دل بستم
دست کم هر دو، سه شب سیر به فکرش هستم 

محبوب من...

محبوب من
از دوست داشتنم می ترسد
از داشتنم می ترسد
از نداشتنم هم می ترسد 

می توان تلخ تر از دوری ات، اندوهی را تصور کرد؟

می توان تلخ تر از دوری ات،

اندوهی را تصور کرد؟

گُمان می کنم نه!

وَ اما...