دخترک خندید و پسرک ماتش برد...

دخترک خندید و
پسرک ماتش برد
که به چه دلهره از باغچه ی همسایه، سیب را دزدیده
باغبان از پی او تند دوید 

او به تو خندید و تو نمی دانستی...

او به تو خندید و تو نمی دانستی
این که او می داند
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
از پی ات تند دویدم 

من به تو خندیدم...

من به تو خندیدم
چون که می دانستم
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
پدرم از پی تو تند دوید 

تو به من خندیدی و نمی دانستی...

تو به من خندیدی و نمی دانستی

من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم

باغبان از پی من تند دوید

سیب را دست تو دید 

دستان من نمیتوانند...

دستان من نمی‌توانند

هرگز این سیب را عادلانه قسمت کنند

تو

به سهم خود فکر می‌کنی