لب تر کنی خیس می­شوم...

لب تر کنی خیس می­شوم

در این خشکسالی

همه فنجانهای قهوه دروغ می ­گفتند

تو برنمی­ گردی 

بار اول که دیدمت...

بار اول که دیدمت

چنان بی مقدمه زیبا بودی

که چند روز بعد

یادم افتاد 

بی خود منتظرت هستم...

بی خود منتظرت هستم

و هربار که صدای به هم خوردن در را میشنوم

از جا میپرم

بی خود دلم را خوش کرده ام 

برایت خواهم نوشت...

برایت خواهم نوشت
از ابهام لحظه ها
از تردید
از حجم مرگ آور نبودنت