هنوز هم بعد این سال ها...

هنوز هم بعد این سال ها
در خیابان که قدم میزنم
به کفش ها نگاه میکنم
هنوز امید دیدن دوباره ات در من نفس میکشد 

دلتنگی آدم را به خیابان میکشد...

دلتنگی آدم را به خیابان میکشد

دلتنگم!
و مردم نمیفهمند
قدم زدن -گاهی-
از گریه کردن غم انگیز تر است!   

من ژولیت هستم...

من ژولیت هستم
بیست و سه ساله
یک بار طعم عشق را چشیده ام
مزه تلخ قهوه سیاه می داد 

من، یک پنجره...

من،
یک پنجره،
روز‌های بارانی،
و خاطرات تو، 

گاهی از در تو بیا، بنشین کنار ِ او که نیست

گاهی از در تو بیا، بنشین کنار ِ او که نیست
زُل در آیینه سلامی کن نثار ِ او که نیست

دربیاور از تن ات بارانی ِ خیسی که هست
چتر آویزان کن از ابر ِ بهار ِ او که نیست